ترس از قضاوت: بسیاری از نوجوانان نگران هستند که اگر احساسات واقعی خود را بیان کنند، توسط والدین قضاوت یا سرزنش شوند.
تغییرات هورمونی: نوسانات هورمونی در دوران بلوغ می‌تواند بر خلق‌وخو و تمایل به ارتباط تأثیر بگذارد.
تأثیر فضای مجازی: گاهی نوجوانان ترجیح می‌دهند به جای گفتگوی رو در رو، در فضای مجازی ارتباط برقرار کنند.

۲. اشتباهات رایج والدین که نوجوان را ساکت می‌کند
پرسش‌های مستقیم و پی در پی: “امروز مدرسه چطور بود؟ چرا جواب نمی‌دی؟”
نصیحت‌های طولانی: نوجوانان از شنیدن سخنرانی‌های یکطرفه گریزانند.
عدم احترام به حریم خصوصی: بررسی گوشی یا اتاق نوجوان بدون اجازه او.
واکنش‌های تند: اگر نوجوان احساس کند که با عصبانیت پاسخ می‌گیرد، دفعه بعد سکوت می‌کند.

۳. راهکارهای عملی برای بازکردن زبان نوجوان
زمان مناسب را انتخاب کنید:
– بهترین زمان برای گفتگو وقتی است که نوجوان آرام است (مثلاً بعد از شام).
با سوالات غیرمستقیم شروع کنید:
– به جای “امروز چه کردی؟” بپرسید: “امروز سخت‌ترین قسمت روزت چی بود؟”
گوش دادن بدون قضاوت:
– وقتی نوجوان صحبت می‌کند، به جای قطع کردن، فقط گوش دهید و تایید کنید: “می‌فهمم که چی می‌گی…”
از زبان بدن کمک بگیرید:
– ارتباط چشمی و نشستن در سطح او (نه از بالا به پایین) اعتماد ایجاد می‌کند.
علاقه‌مندی‌هایش را دنبال کنید:
– اگر به موسیقی یا ورزش خاصی علاقه دارد، درباره آن سوال کنید.

۴. چه زمانی باید نگران شد؟ (نیاز به مشاوره تخصصی)
اگر نوجوان شما:
– برای مدت طولانی از ارتباط با همه (حتی دوستان) اجتناب می‌کند.
– نشانه‌های افسردگی (بی‌خوابی، بی‌اشتهایی) دارد.
– به خودزنی یا صحبت درباره مرگ اشاره می‌کند.

در این موارد، مراجعه به یک روانشناس نوجوان ضروری است.

—